De Vogelvrije Huisarts

De Nationale Ombudsman signaleerde vrij recent een communicatieprobleem bij de Nederlandse Zorgautoriteit en “beveelt de NZa aan om na te gaan of er verbeteringen kunnen worden aangebracht in de communicatie tussen de NZa en onderzochten bij verplichte onderzoeken.”

Het ligt niet binnen het mandaat van de Nationale Ombudsman om zich te begeven op beleidsterreinen maar daar ligt nu net de kern van het gesignaleerde “communicatie probleem”. 

Wet marktordening gezondheidszorg

Voor de volgende overweging verwijs ik naar de toespraak van mr. H.D. Tjeenk Willink. de Vice-President van de Raad van State.

“De gezondheidszorg is een uitermate kennisintensieve sector. De overheid zal altijd afhankelijk blijven van kennisbronnen buiten de overheid. Daarbij spelen in toenemende mate grote financiële private belangen een rol. Er is inhoudelijke kennis op het Ministerie nodig om kennis die van buiten wordt aangereikt te kunnen beoordelen, de juiste vragen te kunnen stellen, adviezen te kunnen toetsen op hun relevantie voor het te voeren beleid en de effecten van dat beleid te kunnen beoordelen. Maar daarnaast moet het Ministerie beschikken over systeemkennis, over ambtenaren die de essentialia van de democratische rechtsorde kennen, weten hoe het staatsbestel en (i.c.) markten in hun onderlinge verknopingen werken, zicht hebben op de publieke, bestuurlijke en maatschappelijke verhoudingen en het vermogen bezitten daarop “ohne Zarn und Eingenommenheit” (Weber) adequaat te reageren en te adviseren. Dat leer je allemaal niet in een cursus procesmanagement. Alleen als de overheid (het Ministerie) beschikt over deze kennis kan de politieke verantwoordelijkheid worden waargemaakt.”

 Deze opmerking raakt heel erg aan het volgende: Ik wil uw aandacht willen vragen voor de praktische consequentie van de Wet marktordening gezondheidszorg (Wmg) zoals die door de NZa wordt uitgelegd in relatie tot haar onderzoeken.

Ter discussie staat de interpretatie van art 61 Wet Marktordening Gezondheidszorg(WMG). Dit artikel bepaalt dat een ieder gehouden is aan de Zorgautoriteit kosteloos gegevens te verstrekken die REDERLIJKERWIJS voor de uitvoering van de WMG van belang kunnen zijn(eerste lid). Op grond van artikel 6.3 van de WMG dienen op grond van artikel 6.1, eerste lid, van de WMG gevraagde gegevens en inlichtingen volledig en naar waarheid te worden verstrekt.

Wanneer van de zijde van een significant grote groep deelnemende zorgverleners gemotiveerd kenbaar wordt gemaakt dat er bezwaren zijn tegen een dergelijk onderzoek dan is het uitgangspunt van deze weigeraars dat eerst deze bezwaren behandeld moeten worden met uiteindelijke een eventuele rechterlijke toetsing en niet dat de NZA deelname aan dit onderzoek kan afdwingen door met de bij wet vastgestelde sancties te dreigen(op te leggen). Dit is een dwangsom van 1000 Euro per week of een bestuurlijke boete (max. 500 000 Euro).

In het geval van het “NZa-kostenonderzoek” werd de NZa verzocht om op korte termijn “met een afvaardiging van de huisartsen in overleg te treden over een aanpassing van de enquête”. Het is ronduit stuitend dat een grote groep wetenschappelijk opgeleide mensen die ook kennis van zaken hebben door de NZa volledig genegeerd is. Uit de reactie op de “NZa-projectgroep” kan je opmaken dat de NZa categorisch kritiek op onderzoek afwees en dat past een organisatie, die steeds met de scepter van transparantie zwaait, niet.

Beleid van de NZa is gewoon de grens op te zoeken door het eventueel op een rechtszaak uit te laten komen als de belanghebbenden daar voor te vinden zijn. Die zijn er want de belangen zijn groot en de rechter heeft de NZa al voor honderden miljoenen Euro’s aan foutieve berekeningen gecorrigeerd. Dus het loont de moeite. 

Privacy van Patiënt en zorgverlener

Een enkel woord over dit onderwerp: de NZA negeert op dit terrein zelfs een rechterlijke uitspraak waarin het CBb de verschillende belangen afwoog en tot de oordeel is gekomen dat het privacybelang van de individuele patiënt en het belang van het beroepsgeheim van psychiater en psychotherapeut boven het belang van de zorgverzekeraars dient te prevaleren, en dat daarom het verstrekken van diagnostische informatie “aan derden die niet bij de behandeling zijn betrokken” niet verplicht kan worden gesteld. 

Meer info op:  DeVrijePsych: www.devrijepsych.nl